به نقل عموم پيران کمتر از دويست سال پيش منطقه رشکوئيه و روستاهاي نزديک آن رها شده و خالي از سکنه ميگردد و املاک به صورت خالصي در ميآيد و اما به نقل از حسن زارع غلامحسين و سيد جليل سيد حاجي از مرحوم حسين خواجه طلا و... مناطق رشکوئيه، حسين آباد، فخرآباد و دشت آباد و قسمتهايي از کهدوييه و بخ و گاريزات و ارنان توسط حاجي محمد اسماعيل شيرازي از حاكم يزد خريداري ميگردد که براي رشکوئيه و فخرآباد و دشت آباد قلعه و براي حسين آباد برجي توسط حاجي محمد اسماعيل ساخته ميشود که رشکوئيه و فخرآباد به فرزندش علي آقا شيرازي و دشت آباد و حسين آباد آن به ميرزا شفيع ديگر فرزندش واگذار ميگردد و گويا حاج محمد اسماعيل فرزند ديگري به نام حاجي محمدصادق هم داشته که در چين سکونت داشتند و اما نقلهاي ضعيف ديگري هم هست که قلعه رشکوئيه و فخرآباد توسط علي آقا شيرازي و برج حسين آباد توسط ميرزا شفيع ساخته شده است که ميتوان با يک فرض احتمال داد که علي آقا و ميرزا شفيع به امر پدر براي ساخت اين قلعهها و برج سرپرست بوده اند و يا به نوعي اين املاک از طرف پدر به آنها واگذار و آنها خود اقدام به ساخت قلعه کرده اند و اما باز به نقل از حسن زارع غلامحسين قسمتهايي از کهدوييه و ارنان و بخ و گاريز در همان زمان خريد توسط حاجي محمداسماعيل به کساني فروخته ميشود.
- و به نقل عموم بعد از ساخت قلعه رشکوئيه، قلعه نو رشکوئيه توسط علي آقا شيرازي ساخته ميشود که بعداً در كنار قلعه رشکوئيه يک حمام و در کنار قلعه نو يک مکتب خانه ساخته ميشود که با فوت علي آقا شيرازي قلعه رشکوئيه به جليل آقا و محمود آقا و قلعه نو به عزيز الله و روحالله فرزندانش ميرسد و با فوت ميرزا شفيع برج حسين آباد به جعفر آقا پسرش ميرسد و لازم به ذكر است كه عليآقاشيرازي صاحب دو فرزند ديگر به نام هاي بيبي زيور و بيبي نازي بودهاند.
- ... و رشکوئيه از زمان ساخته شدن قلعه فعلي صاحب چهار قنات بوده که به اسامي قنات آبده، قنات کارخانه يا تلخوک، قنات احمدآباد و قنات کاظم آباد معروف بودند که قنات آبده در زمان ساخت قلعه نو رشکوئيه به آن سمت تغيير داده شده و کم کم آب قنات کارخانه و کاظم آباد و آبده خشک شدند و تنها قنات احمدآباد است که هنوز جرعهاي آب دارد و گويا از بين قنوات موجود در منطقه قنات احمدآباد گواراترين آب را صاحب بوده است و لازم به ذکر است که قنات کارخانه نسبت به ساير قناتها آب خروجي سرکشي را داشته که به سردي و سرکشي به آب ريشه کوه مثل ميشده است که ميتواند  اسم رشکوئيه تغيير يافته اين واژه باشد و اما در زمان رونق قنات کارخانه سه دختر بچه (دختر حبيب عباس رجب، دختر ملا رضا حسين حسن، دختر حسين ميرزا محمد) به واسطه غرق شدن در آب اين قنات جان دادند و در ضمن آب اين قنات از وسط قلعه ميگذشته که دو طرف جوي آن درختهاي توت محيطهاي دلنوازي را براي اهل قلعه فراهم  ميساخته است.
- هم اکنون قلعه نو رشکوئيه و قلعه رشکوئيه خالي از سکنه ميباشد و قسمتهايي از قلعه نو خراب شده ولي قلعه رشکوئيه چهار برج و بارو و ديوارههاي اطراف آن تقريباً سالم است که چندي پيش سنگ دوران گرد درب قلعه که گويي از جنس خاص و قيمتي بوده سرقت شده است و هم چنين حمام قلعه رشکوئيه نيز به طور کامل ويران و جزء زمينهاي کشاورزي شده که در زمان رونق گويي در روزن سقف اين حمام سنگي خاص بوده که با بالا آمدن نور خورشيد صحن حمام را به طور کامل روشن مينموده است.
- در حال حاضر رشکوئيه به واسطه هجرتهايي که در بابت شغل داشته از چهارصد و اندي منزل مسکوني تقريباً کمتر از دويست و پنجاه خانوار با جمعيتي کمتر از دو هزار نفر در آن سکونت دائم و موقت دارند و در حال حاضر رشکوئيه دو مسجد به نامهاي مسجد جامع و مسجد سيدالشهداء دارد که مسجد جامع و حسينيه جنب آن با همت مرحوم شيخ حسين نيک نژاد در دهه 1330 در زمان امام جماعت مرحوم شيخ جواد خواجه نسب با اهداء زمين توسط جليل آقا فرزند علي آقاي شيرازي و مسجد سيدالشهداء و تجديد بنا امامزاده سيد محمد در دهه 1360 در زمان امام جماعت مرحوم سيد ابوالقاسم امام آغاز شد و دارالقرآن رسول اکرم رشکوئيه جنب مسجد سيدالشهداء با کمک خير بزرگوار مرحوم حاجي علي رضا حسن ميرزا در دهه 1360 ساخته شد و يادآور و جايگزين مکتب خانههاي قديمي رشکوئيه و کبير و قلعه نو گرديد و لازم به ذکر است که در دهه 1290 شيخ جواد به امام جماعت مسجد قلعه رشکوئيه که فعلاً مخروب ميباشد در ميآيد و در دهه 1340 امام جماعت رشکوئيه با فوت شيخ جواد به مرحوم سيد ابوالقاسم امام واگذار ميگردد.
- و هم چنين تا چند دهه قبل مردم مردگان خود را در قبرستانهاي کبير و شمال قلعه رشکوئيه و ورودي بر تپه کمال آباد دفن ميکردند ولي با فوت رضا حسن ميرزا داماد خادم امامزاده سيد محمد رشکوئيه (مرحوم حاجي بي بي حسين ربيع بنافتي) مرحوم رضا حسن ميرزا در جوار امامزاده سيد محمد به خاک سپرده شده که با خاک سپاري ايشان از آن به بعد مردم تقريباً تمامي مردگان را در کنار امامزاده سيد محمد مخصوصاً در قسمت شرقي آن به خاک ميسپارند و تنها قبور شهداء رشکوئيه و محدود قبرهايي در قسمت جلويي درب امامزاده وجود دارد.